سلام عزيزم
ايا شما مطمعن هستيد كه خواستگار سنتي شما هيييچ رابطه دوستي با كسي نداشته؟
و در دوره كوتاه نامزدي ميشه شناخت نسبي از ايشون پيدا كرد؟
ازدواج يك امر منطقيه و ما با سنجيدن طرف مقابل متوجه ميشيم كه به درد زندگي با ما ميخوره يا نه ...
اين اتفاق (رابطه دوستي)براي هر كسي ممكنه پيش بياد و تو جامعه كنوني به شكلهاي مختلف و تفسيرهاي متفاوت به اين رابطه نگاه ميشه...
-ميشه وارد اين رابطه شد و به بدترين شكل و تنها براي تخليه هيجانات و غرايز جنسي با جنس مخالف ارتباط برقرار كرد...
-ميشه وارد اين رابطه شدو تنها براي پيدا كردن يك سنگ صبور و فرار از تنهايي و نياز روحي و عاطفي به جنس مخالف نزديك شد...
-و ميشه وارد اين رابطه شد و با رعايت حد و حدود طرفين در هر زمينه اي(عاطفي،جنسي،اعتقادي و....)شناخت نسبي براي يك انتخاب مناسب پيدا كرد...
شناختي از نو رفتار فرد در شرايط متفاوت(عصبانيت،آرامش ،مشكلات شغلي ،ابراز احساسات ،نحوه حضور در اجتماع و...)
شناختي از وضعيت مالي و تحصيلي طرف مقابل...
شناخت نسبي و ملموسي از خانواده و فرهنگ حاكم بر اون از طرف مقابل...
اگر شما به سومين روش وارد اين رابطه شديد و شناختهاي مورد نياز رو از ايشون دريافت كرديد و با اين اطلاعات ايشون رو فرد مناسبي براي ازدواج ميدونيد نگران نباشيد و به انتخابتون اطمينان كنيد...
چرا كه اين نوع رابطه فرق چنداني با دوران نامزدي نداره و همونطور كه ميدونيد اين دوران رو براي شناخت زوج قرار دادند و تنها فرقش اينه كه شما كمي زود تر وارد اين دوره نامزدي شدين...
اما اگه نحوه ارتباط شما روشهاي ديگر بود بيشتر تامل كنيدو زمينه شناخت رو وسيع تر كنيد...
شاااد باشيد